Steven Decraene, En Route. VRT-reporter vertelt over zijn Frankrijk – 11/04/2024

Steven Decraene (° 1976) is een VRT-journalist die sinds 2015 Frankrijk op de voet volgt voor de zender. Hij doorkruist het land, steeds ‘en route’, en brengt ons verslagen allerlei van presidentsverkiezingen, stakingen, aanslagen en allerhande evenementen, steeds op zijn gezapige meeslepende manier.

Hij begon na zijn studies Germaanse filologie zijn journalistieke loopbaan bij de regionale televisiezender WTV in Kuurne. In 1999 stapt hij over naar VTM Nieuws. Zeven jaar later begon hij te werken voor de nieuwsdienst van de openbare omroep. Voor het duidingsprogramma Ter Zake maakte hij langere reportages waarvoor hij heel Europa doorkruiste en een brede waaier aan thema’s aansneed.

Uiteindelijk vroeg de toenmalige hoofdredacteur Björn Soenens of hij correspondent wou worden in Frankrijk voor Het Journaal. Het was het jaar van de terroristische aanslagen op de redactie van Charlie Hebdo, de Bataclan en Stade de France. Frankrijk werd intussen zijn uitgelezen werkterrein en doorheen de jaren heeft Decraene het land door en door leren kennen.”
Hier citeer ik even: De grandeur van het Elysée, de Tour, het verleden. Het uitgesproken Frans-zijn van Frankrijk, de Académie, het chauvinisme, de liefde voor ‘la république’. De schoonheid van de cultuur, het landschap en de levenskunst. Maar ook het problematische en radicale Frankrijk met zijn eeuwige opstandigheid, zijn worsteling met extreemrechts, zijn gevecht om een wereldmacht te blijven, zijn ‘laïcité’ versus de islam…

Wie naar Het Journaal kijkt op VRT1 ziet dikwijls Decraene over alles wat er reilt en zeilt in Frankrijk. Intussen schreef hij een boek over de actualiteit in Frankrijk: En Route.

“De troeven, de verscheidenheid, de aparte hoekjes en kantjes van het land liggen er gewoon voor het rapen. Maar de mensen zelf zijn misschien nog het interessants. En die ontmoet je ‘en route’, op straat of in de cafés. Dan sta je daar tussen burgemeesters en hoge ambtenaren enerzijds en de gewone arbeiders of cafébazen aan de andere kant. Uit die discussies en geanimeerde gesprekken steek je enorm veel op.”

Maandelijks trekt hij de grens over

Hier citeer ik uit een artikel: hij trekt elke maand minstens één keer naar Frankrijk om er reportages en verslagen te maken voor Het Journaal. “Eigenlijk was er geen budget om te verhuizen naar Frankrijk of Parijs, gelukkig woon ik maar op een paar uur van Parijs. Het voordeel van die situatie is dat ik Frankrijk blijf bekijken door de ogen van een gewone Vlaming en niet als Fransman. Ik blijf voor de Fransen ‘le petit Belge’, zelf voel ik me dikwijls Kuifje in Frankrijk. Ik blijf dus een buitenbeentje tussen alle andere buitenlandcorrespondenten en de Franse pers die er wel wonen. Het is een positie die sympathie opwekt bij de Fransen, iets waar ik soms mijn voordeel uit haal.”

In En Route schrijft Steven Decraene over de grandeur van Frankrijk, de Tour en het verleden van het land. Maar ook over het Franse chauvinisme, de liefde voor la République, de cultuur, de landschappen, de (levens)kunst. De politiek, de radicalisering die er plaats heeft gevonden, de eeuwige betogingen en opstandjes in de hoofdstad door onder meer ‘les gilets jaunes’ ontbreken ook niet.

Louis De Funès

Hier terug een citaat van Decraene: “Het is nergens zo leuk om vliegende reporter te zijn als in Frankrijk. Overal waar je stopt, in de Parijse metropool of ergens op het platteland, is er altijd wel nieuws te rapen. Dat komt omdat elke Fransman wel zijn mening heeft die hij je uitgebreid wil vertellen. Soms doet het denken aan een Louis de Funès-film, andere keren voel ik me opnieuw regionaal correspondent van WTV. Maar evengoed wissel ik die lichte onderwerpen af met de grote wereldpolitiek.”

De ‘petites histoires’ over zijn ontmoetingen met president Macron en andere grote figuren in Frankrijk, maar ook de avonden in zijn stamcafé ‘Les Petits Papiers’ kort na de terreuraanslagen in 2015, maken van En Route een onderhoudend, meeslepend, leerrijk en op mensenmaat geschreven boek over onze zuiderburen. Een aanrader voor op het nachtkastje of ergens onderweg. Misschien liefst nog in Frankrijk.