Gluren achter muren en snuisteren in beerputten in Brugge – 15/05/2025

Heidi Deneweth gluurt achter vele Brugse gevels en onderzocht beerputten en toiletten. Haar opzoekingswerk toont het dagelijkse leven tussen de jaren 1500 en 1900 van verschillende Brugse wijken, de rijke buurt van de Ridderstraat, de middenklasse-buurt aan de Eeckhoutstraat, de volkse buurt bij de Sint-Clarastraat. Zij bespreekt er het buurtleven, de noodzakelijke samenwerking en de conflicten van deze tijd. Brugge was na 1500 niet langer het wereldcentrum van weleer, maar het bleef toch één van de grootste steden (meer dan 30.000 inwoners) van de Zuid-Nederlanden. De economie bleef relatief goed en de handelaars konden er vruchten van plukken, maar voor de “gewone” bruggeling was het minder goed. Zij verarmden en moesten hun huizen verkopen, wat een verandering meebracht in het buurtleven. De elite kon hun residenties uitbreiden door de vrijgekomen buurtwoningen en aanpalende achterhuizen op te kopen. Hoge tuinmuren zorgden voor privacy. De veranderingen brachten onvermijdelijk problemen mee op het vlak van veiligheid, hygiëne en gezondheid. erfdienstbaarheden zoals beerputten, gemeenschappelijke zijgevels, dakgoten, waterputten en afvoerbuizen en inkijk in elkaars huizen waren veelal de oorzaak van moeilijkheden. Heidi vertelt over deze samenlevingsproblemen op een wetenschappelijke wijze maar doorspekt met veel (sappige) humoristische anekdotes.

Heidi Deneweth doorliep de humaniora in het Sint-Andreasinstituut in Brugge richting Grieks-Wiskunde. In 1983 studeerde ze af aan de Universiteit Gent (licentiate geschiedenis). In 2008 promoveerde ze aan de VUB met het proefschrift “Huizen en Mensen : wonen, verbouwen in verschillende Brugse wijken” en blijft verbonden aan de VUB en ook aan de Universiteit Utrecht. 

Een heel boeiende en interessante namiddag. Een lezing met Heidi is voor herhaling vatbaar.